ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ...

Η Ελλάδα πριν:

Η Ελλάδα μετά:

Η Ελλάδα πριν:

Η Ελλάδα μετά:

Και δεν με νοιάζει ποιός φταίει... με νοιάζει που ο αέρας που αναπνέω λιγοστεύει... ΓΙΑΤΙ;;;

Θεοί, στοιχειά και άνθρωποι

Ανατολικά του λιμανιού της Σούδας, υπάρχει ένα κάστρο. Εκεί κατά την μυθολογία ζούσε μια σειρήνα, που καλούσε τους ναυτικούς σε ένα πάλεμα. Το αποτέλεσμα ήταν να χάνει ο ναυτικός και να πεθαίνει. Μέχρι που κάποιος νίκησε το στοιχειό. Αυτό έπεσε από το βράχο και σκοτώθηκε. Τα φτερά του έπεσαν στον κόλπο της Σούδας και έφτιαξαν δυο νησάκια... έτσι λέει ο θρύλος και μάλλον έτσι θα είναι, γιατί ταξιδεύοντας βλέπεις τα σημάδια του μύθου να ζωντανεύουν μπροστά σου...

Κάπως έτσι ο Δανός ξεναγός ξεκίνησε την ξενάγησή μας στον κόλπο της Σούδας και η συνέχεια δεν χρειαζόταν ξεναγό, βλέπαμε ζωντανά μπροστά μας τα χνάρια θεών, στοιχειών και ανθρώπων στην Κρήτη... γιατί τι άλλο μπορεί να πει κανείς, όταν τα νερά, πρασινογάλαζα και καθαρά συνδυάζονται με βράχους και σπηλιές..., αν όχι ότι οι νύμφες έχουν το κατάλληλο καταφύγιο, για να πλένουν το κορμί τους. Δεν θα φανεί στην φωτογραφία, όμως όσο το βαρκάκι πλησίαζε στο κοίλωμα του βράχου, ο ήχος από τραγούδια νυμφών έφτανε στα αυτιά μου... οι πιο ρεαλιστές θα πουν πως ήταν τα παιχνίδια του νερού στο βράχο... οι πιο ρεαλιστές όμως, είναι αυτοί που έδιωξαν τον μύθο από την ζωή μας...

Το τραγούδι της νύμφης...
Τέτοια τραγούδια που δεν μαγνητίζουν μόνο ανθρώπους. Βλέπεις κάθε τι ζωντανό να προσπαθεί να πλησιάσει τον ήχο, είτε από τον βράχο, είτε από τη θάλασσα. Εκεί που ο άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει, καταλαβαίνουν ψάρια και κατσικάκια και τα βλέπεις να συνοδεύουν την νύμφη στο μπάνιο της με τον χορό τους και αρχίζεις να μαθαίνεις πως ίσως ο μύθος να μην είναι και τόσο μύθος τελικά.

Και βέβαια μέσα σε όλη την παραζάλη της φύσης, πως να μην ακολουθήσουν και οι άνθρωποι; Όταν όλα χορεύουν πείθεσε και ακολουθείς το πρόσταγμα του καπετανιού για να ακολουθήσεις το τραγούδι της φύσης και ο Ζορμπάς να ζωντανέψει και την τελευταία πτυχή ενός μύθου που εδώ γεννήθηκε και εδώ τελικά θα μείνει, όχι μόνο για να τον ζούμε οι Έλληνες, αλλά και για να μαθαίνουν και όλοι οι λαοί την αξία της ζωής στον μύθο και όχι στον ρεαλισμό, που η παράνοια κάποιων ηλιθιών έχει γεννήσει...

Κάπως έτσι, λοιπόν κυλά η ζωή για στοιχειά, Θεούς και ανθρώπους στον κόλπο της Σούδας, αλλά καθώς έχω ακούσει κάτι τέτοιο συμβαίνει, για όποιον έχει ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά σε όλες τις μεριές της Ελλάδας. Πώς μπορώ να μην ευχαριστήσω τους Θεούς του τόπου μου, που μου επέτρεψαν να ζήσω κάτι τέτοιο;;;


(Και πώς μπορώ να ξεχάσω τα παιδιά από το χωριό Καλύβες του νομού Χανίων, που μου προσέφεραν μια τέτοια εκδρομούλα;;; Thanks Γιώργο και Ευγενία και νομίζω πως όποιος θέλει να ζήσει κάτι, σίγουρα θα πρέπει να σας συμβουλευτεί σε ότι αφορά τον νομό Χανίων... www.kalivestravel.gr )

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ... (ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΤΙΧΟ... ) part 2

"Του παν θα βάλεις το χακί
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
και ήρωας θα γίνεις"

"εκείνος δεν μιλάει πολύ
του είναι μεγάλη η στολή
και βάσανο οι αρβύλες"

"μια μέρα έγινε στουπί
πέταξε πέρα τη στολή, πέταξε πέρα το χακί
και έκλαψε μονάχος"

Και σαν δεν μπορούν οι ΟΗΕδες, οι ηγέτες, ο απλός άνθρωπος μπορεί...