Σάββατο, Μαΐου 27, 2006

Σκέψεις για το αυριανό βράδυ


Το έχω πει πολλές φορές, πως για μένα η Κυριακή είναι από τις μέρες που μου προκαλούν μελαγχολία. Ίσως επειδή έχει συνδυαστεί με το τέλος της εβδομάδας; Ίσως επειδή τελειώνει το διάλλειμα και ετοιμάζομαι πάλι για το δρομολόγιο σπίτι δουλειά και τούμπαλιν; Πάντως τα βράδια της Κυριακής, χαρούμενος ΔΕΝ είμαι.
Νομίζω πως τέτοιες στιγμές, μελαγχολίας εννοώ, ξεπερνιούνται με καλή παρέα. Αλλά κάτι το καλοκαιράκι που έρχεται, κάτι οι αποστάσεις, καλή παρέα αύριο δεν παίζει. Μία άλλη καλή ΄λύση είναι να κάτσω να διαβάσω κάποιο βιβλίο... αλλά ούτε αυτό με βοηθάει ιδιαίτερα.
Έχω την αίσθηση λοιπόν πως θα επισκεπτώ τους κινηματογράφους της γειτονιάς μου. Ίσως τώρα που κόπασε ο θόρυβος από την προβολή του Κώδικα DA VINCI, να είναι μια καλή ευκαιρία, για να δω αν η ταινία ακολουθεί το βιβλίο και πόσο πετυχημένα, το βιβλίο μεταφέρθηκε στην Μεγάλη Οθόνη.
Και μόλις τελειώσει αυτή η ταινία, μπορεί να κάτσω να δω και τους μεταλλαγμένους στην τρίτη τους έκδοση. Πετυχημένηη τριλογία με ηθικά διδάγματα... οι καλοί μεταλλαγμένοι, που προσπαθούν να σώσουν τον πλανήτη από τους κακούς τρομοκράτες... ε;;; Θυμίζει κάτι η υπόθεση κύριε Μπους;
Ε δεν μπορεί... με δυό ταινίες μάλλον θα φτιάξει το βράδυ μου... εντυπώσεις από Δευτέρα...

2 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Νομίζω πως ελάχιστοι άνθρωποι αγαπούν τα κυριακάτικα βράδια.
Eίναι μια μελαγχολία που ξεκινά από τα μαθητικά μας χρόνια, τελειώνει το παιχνίδι και η ξεκούραση του Σ/Κ και από αύριο άντε πάλι σχολείο και διάβασμα και πάντα η μαμά να φωνάζει "γιατί ενώ είχες ολόκληρο Σ/Κ πάλι τελευταία στιγμή διαβάζεις?" φρίκη! Πως να μην μελαγχολήσει κανείς για το υπόλοιπο της ζωής του τέτοια μέρα λοιπόν ???
Εγώ αγαπώ πολύ να ακούω ραδιοφωνικό θέατρο στο τρίτο Κυριακή βράδυ, συνήθεια τόσο παλιά πια που δεν θυμάμαι πότε άρχισε… Παρουσιάζει ηχογραφημένα θεατρικά έργα έως και από το 1957 , παραδόξως όμως μοιάζουν τόσο σύγχρονα .
Βέβαια σε παλαιότερο post είχες αναπτύξει το θέμα ραδιόφωνο και το επαναφέρω μάλλον ανεπίκαιρα αλλά παρεμπιπτόντως θέλω να σου πω καλέ μου luciferako ότι με χαροποιεί ιδιαίτερα που σταμάτησε να ακούγεται το ραδιόφωνο μόνιμα στην σελίδα σου για δύο λόγους:
α. πολλές φορές ακούγοντας μουσική άνοιγα της σελίδα σου και βέβαια γινόταν φοβερή φασαρία από τις δύο μουσικές έτσι έπρεπε ή να σταματήσω να ακούω αυτό που άκουγα (και να διαβάσω το post) ή να μην διαβάσω το post :( (συνήθως τίποτα από τα δύο δεν ήθελα)
β. ο σταθμός που έπαιζε δεν ήταν της επιλογής μου :(

Όλα είναι πολύ καλά τώρα!!!!

Καλό απόγευμα!

Εύχομαι να συμβεί κάτι αναπάντεχα καλό που θα σπάσει το κατεστημένο της μελαγχολίας!

5:40 μ.μ.  
Blogger My place... said...

Ναι όλα από εκεί ξεκινούν... από τα βράδια της Κυριακής πριν το σχολείο και την εκφραση: "Έκανες επανάληψη;"
Το ραδιόφωνο στην σελίδα ήταν μάλλον ένα πειραματάκι δικό μου και το έκοψα για τον ίδιο λόγο... όσο χαζό και αν σου φαίνεται, κοίταζα το blog μου, ακούγοντας την μουσική που μου αρέσει και ξαφνικά έπεφτε και ο ήχος από το σταθμό και... ΜΠΑΧΑΛΟ.
Νομίζω όμως πως θα κρατήσω τα κλιπάκια και θα τα ανανεώνω όσο πιο τακτικά μπορώ! :)

7:20 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

<IMG SRC="nonflash.gif" width=100 height=100 BORDER=0>